بحران‌ها استرس‌‌زا هستند و پیامدهای احساسی/روانی ایجاد می‌کنند. از زمان پاندمی کرونا، سازمان‌ها به اهمیت تندرستی و سلامت کارکنان خود آگاه‌‌تر شده‌‌اند. یکی دیگر از لازمه‌‌ها در دوران بحران‌ها، برگشت‌‌پذیری است که یعنی توانایی پیش‌بینی، آماده‌‌سازی، واکنش و انطباق با تحولات (چه در مقیاس فردی و چه سازمانی). به زبان ساده‌‌تر، برگشت‌‌پذیری یعنی توانایی ریکاوری و بازیابی خود پس از مواجهه با بحران. مدیرانی که با آنها صحبت شده به این نتیجه رسیده‌‌اند که به منظور ایجاد برگشت‌‌پذیری سازمانی، باید محیطی حمایتگر برای کارکنان فراهم کنند و هوای کارکنان خود را داشته باشند.

با این وجود، همان‌طور که به ما توصیه شده در شرایط بحرانی، ابتدا ماسک شیمیایی خودمان را به صورت بزنیم، رهبران سازمان نیز قبل از مراقبت از دیگران، ابتدا باید مراقب خودشان باشند. گرچه در شرایط بحرانی، رهبران باید اعتماد به نفس نشان دهند اما نباید نقش ابرقهرمان به خود بگیرند. به عنوان یک رهبر سازمان باید بپذیرید که شما هم یک انسان هستید.

«جان دوناهو»، مدیرعامل شرکت نایکی، در اوایل دوران اشتغالش یک توصیه مهم دریافت کرد: گرچه ورزشکاران نخبه برای موفقیت به تیمی وابسته هستند که روی سلامت خود تمرکز داشته باشد، اما رهبران سازمان‌ها درخواست کمک و اتکا به تیم خود را نشانه ضعف می‌‌دانند. دوناهو حالا روز خود را با ورزش، مدیتیشن و تمرین شکرگزاری آغاز می‌کند. او همواره به دنبال کسانی ا‌‌ست که به او مشاوره مفید دهند. او مراقبت از سلامت جسمی، روحی و معنوی خود را جزئی از شغلش می‌‌داند و اطرافیانش را نیز تشویق می‌کند که این رویه را پیش بگیرند.